Donders (Column)

Donders

Don van der VeenDon van der Veen

Wandelsport is ook na zestig jaar springlevend in Steenwijk. Aantal deelnemers nog steeds in de lift.

 

Terwijl ik donderdagavond als verkeersregelaar op donders voorzichtige wijze een muziekkorps door de Oosterstraat probeerde te begeleiden, hoorde ik plotseling achter me iemand met stevige pas naderen. Het was een zij, en ze passeerde mij. Nu is het op zich niet zo moeilijk om mij te passeren, want ik ben ook de jongste niet meer. Maar ze had een vraag, of dat zo tussendoor even kon? Tja, waarom niet. Ik was juist van plan om het korps naar gebouw De Beitel te brengen, waar een koel drankje of kopje koffie voor onze muzikale helden klaar stond.
Het ging over snoep, en toen zag ik ondanks het stralende weer de bui al hangen. Want ik weet ook wel dat er mensen zijn die zich ergeren aan de soms grote hoeveelheden snoep die aan kinderen worden uitgereikt tijdens de vierdaagse. Eigenlijk is daar al jarenlang gezeur over, tenminste dat is mijn mening. Persoonlijk maak ik me over dat snoep geen zorgen, maar wel over de koordjes die aan de zakjes hangen. Daar hoor ik vreemd genoeg nooit iemand over. En dat vind ik raar. Sommige ouders gebruiken daarvoor elastiek, en dan hebben de kinderen de ribbels in de nek. Dat zie ik dan min of meer als een goedbedoelde vorm van ‘kindermishandeling’, een schoenveter of simpel koordje is bijvoorbeeld veel beter.
Maar even terug naar die vrouw, want die wilde weten wat ik vond van de opmars van snoep tijdens de vierdaagse. Want jij bent van de organisatie, zo voegde ze nog toe. Dat laatste kon ik niet ontkennen. Ik vertelde haar dat we daar als organisatie niets aan konden doen, en dat naar mijn bescheiden mening de verantwoordelijkheid daarvoor bij de ouders ligt. Ik heb ook wel kinderen geïnterviewd tijdens de vierdaagse, die triomfantelijk vertelden dat die drie zakken spekkies en de rest van de proviand om de nek dezelfde avond nog wel even soldaat zou worden gemaakt. Maar daar ligt een taak voor de ouders. Ze hield nog even aan. Kan het niet verboden worden? Nee! Dat is een kort antwoord, zei ze. Dat klopt, zo reageerde ik. Bovendien snap ik ook wel dat een kind liever snoep krijgt dan bloemen, wat moet een kind daar nu mee?
Over het evenement zelf heb ik veel goeds gehoord. Als het weer fraai is zijn mensen sowieso wat losser en vrolijker, zo is mijn gevoel. Als het regent zie je dito gezichten, maar we hadden deze keer alles donders mee. En dat was de laatste jaren anders, met onweer en hevige regenval. En wat een deelname, geweldig! Net geen zesduizend wandelaars, maar we zaten in de goede richting.
Velen staken ons een pluim op de hoed, en sommigen van ons kregen bloemen. Zelf zag ik kans om in de loop van de avond nog een paar spekkies buit te maken. Want laten we eerlijk zijn, er gaat niets boven een smakelijk Steenwijker spekkie…

Ook geplaatst in Steenwijker Courant van Woensdag 12 juni 2013.

Print Friendly, PDF & Email